ความอ่อนแอของมนุษย์ (สดด. 90:1-17)
- ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นแหล่งลี้ภัยของข้าพเจ้าทั้งหลายมาทุกยุคทุกสมัย
- ก่อนภูเขาจะเกิด ก่อนแผ่นดินและโลกจะถือกำเนิดขึ้นมา พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า ทรงดำรงอยู่ตลอดไป
- พระองค์ทรงให้มนุษย์กลับเป็นฝุ่นดิน โดยตรัสว่า "บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงกลับไปเถิด"
- ใช่แล้ว หนึ่งพันปีสำหรับพระองค์ ก็เหมือนวันวานที่เพิ่งผ่านไป เหมือนการเฝ้ายามเพียงยามเดียวเวลากลางคืน
- พระองค์ทรงบันดาลให้ชีวิตจบลงเหมือนจมน้ำ สั้นเหมือนความฝันในยามเช้า เหมือนต้นหญ้าที่งอกขึ้น
- ในยามเช้าต้นหญ้าเติบโตขึ้นและออกดอก ในยามเย็นก็ร่วงโรยและเหี่ยวแห้งไป
- ข้าพเจ้าทั้งหลายถูกพระพิโรธของพระองค์ทำลาย มีความหวาดกลัวเพราะความกริ้วของพระองค์
- พระองค์ทรงวางความผิดของข้าพเจ้าทั้งหลายไว้เฉพาะพระพักตร์ ทรงวางการกระทำเร้นลับของข้าพเจ้า ในแสงสว่างแห่งพระพักตร์พระองค์
- ถูกแล้ว ทุกวันของข้าพเจ้าทั้งหลายผ่านไป เพราะพระพิโรธของพระองค์ ปีของข้าพเจ้าสิ้นสุดลงเหมือนลมหายใจเฮือกเดียว
- ช่วงอายุชีวิตของข้าพเจ้าทั้งหลายยาวนานเจ็ดสิบปี อาจจะถึงแปดสิบสำหรับผู้ที่แข็งแรง แต่ส่วนใหญ่ก็มีแต่ความเหน็ดเหนื่อยและความกังวล วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว แล้วข้าพเจ้าทั้งหลายก็จากไป
- ผู้ใดเล่าจะรู้ถึงอานุภาพแห่งพระพิโรธของพระองค์ และรู้ถึงความกริ้ว เพื่อจะได้ยำเกรงพระองค์อย่างเหมาะสม
- โปรดทรงสอนข้าพเจ้าทั้งหลาย ให้รู้จักนับวันแห่งชีวิตได้ถูกต้อง เพื่อจะได้มีจิตใจปรีชาฉลาด
- ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดเสด็จกลับมาเถิดข้าพเจ้าทั้งหลายจะต้องรอคอยอีกนานเพียงใด? โปรดทรงเมตตาบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์เถิด
- ทุกยามเช้าโปรดประทานความรักมั่นคงของพระองค์ แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายอย่างเต็มเปี่ยม ข้าพเจ้าทั้งหลายจะได้โห่ร้อง ด้วยความเบิกบานและมีความยินดีตลอดชีวิต
- ขอพระองค์ประทานความยินดีแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย นานเท่ากับเวลาที่พระองค์ทรงบันดาลให้ได้รับความทุกข์ยาก เท่ากับปีที่ข้าพเจ้าทั้งหลายต้องประสบความเลวร้าย
- โปรดสำแดงให้ผู้รับใช้ของพระองค์เห็นพระราชกิจของพระองค์ ให้ลูกหลานของเขาได้เห็นความรุ่งเรืองของพระองค์
- ขอองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย โปรดปรานข้าพเจ้า ขอพระองค์ประทานให้ผลงาน ที่ข้าพเจ้าทั้งหลายกระทำสำเร็จไป ขอให้ผลงานที่ข้าพเจ้าทั้งหลายกระทำมีความมั่นคง