ข้าแต่องค์พระเยซูผู้ทรงถูกจองจำเพราะความรัก
ลูกตื้นตันใจยิ่งนัก ยามได้ใคร่ครวญความรักของพระองค์
ทั้งการสละพระองค์จนหมดสิ้นเพื่อลูก
พระองค์ทรงซ่อนพระขัตติยภาพอันโพ้นความเข้าใจของพระองค์ไว้
และทรงลดพระเกียรติลงมาหาลูกผู้น่าเวทนา

ข้าแต่องค์ราชาผู้ทรงเกียรติ
แม้พระองค์ทรงบังซ่อนความงามของพระองค์ไว้
กระนั้นสายตาวิญญาณของลูกก็แทรกผ่านม่านคลุมศีล
แลเห็นบรรดาเทพนิกรถวายพระเกียรติสดุดีมิหยุดยั้ง
อีกทั้งบรรดานิกร มหาอำนาจ
ต่างพากันสรรเสริญพระองค์เป็นนิจกาล
ประสานเสียงแซ่ซ้อง ว่า “ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์”

ใครเล่าจะเข้าใจในความรักและความเมตตาอันล้ำลึก
ที่พระองค์ทรงมีต่อเราได้!
โอ้พระองค์ผู้ทรงถูกจองจำเพราะความรัก
ลูกขังดวงใจที่ยากไร้ของลูกไว้ในตู้ศีลนี้
เพื่อลูกจะได้นมัสการพระองค์ทุกคืนวัน
ลูกไม่เคยได้ยินเลยว่า
การเฝ้านมัสการพระองค์นั้นมีอุปสรรคอันใด
แม้กายของลูกอยู่ห่างไกล แต่ใจของลูกอยู่กับพระองค์เสมอ
ไม่มีข้อขัดข้องอันใดยุติความรักที่ลูกมีต่อพระองค์ได้ ^[80]

ข้าแต่พระตรีเอกภาพผู้ศักดิ์สิทธิ์
พระเจ้าหนึ่งเดียวแยกจากกันมิได้
ลูกขอถวายสรรเสริญพระองค์สำหรับพระพรยิ่งใหญ่
และคำยืนยันถึงพระเมตตาของพระองค์ ^[81]

ลูกขอกราบนมัสการพระองค์
ข้าแต่พระเจ้าและพระผู้สร้าง
ผู้ทรงบังซ่อนพระองค์อยู่ในศีลมหาสนิท
ลูกน้อมนมัสการพระองค์
เพราะผลงานทั้งมวลจากฝีพระหัตถ์นั้น
เป็นที่ประจักษ์แก่ลูกซึ่งพระปรีชาญาณ
ความดีงาม และความเมตตา
ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงแผ่พระสิริไปทั่วพิภพ
เพื่อเล่าขานถึงความงามล้ำเลิศของพระองค์
มาตรแม้นความงามทั้งหลายสะท้อนองค์ความงาม
โพ้นความเข้าใจได้เพียงเงาเลือน
แม้นพระองค์ทรงบังซ่อนพระองค์
และปกปิดความงามของพระองค์ไว้
แต่ลูกก็สามารถมองเห็นพระองค์ด้วยแสงแห่งความเชื่อ
ทั้งวิญญาณก็สามารถจดจำองค์พระผู้สร้าง
และองค์ความดีสูงสุดได้
ลูกจึงสำรวมจิตใจในคำภาวนานมัสการพระองค์ ^[1692]

องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้สร้างของลูก
พระมหากรุณาของพระองค์รุนเร้าให้ลูกสนทนากับพระองค์
พระเมตตาของพระองค์ทำลายความห่างเหิน
ระหว่างพระผู้สร้างและสิ่งสร้าง ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
การสนทนากับพระองค์คือความสุขใจของลูก
ในพระองค์ลูกพบทุกอย่างที่ดวงใจลูกปรารถนา
ที่นี่... แสงสว่างของพระองค์ฉายส่องจิตใจของลูก
ทำให้ลูกรู้จักพระองค์ลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ที่นี่...สายธารพระหรรษทานไหลหลั่งลงสู่หัวใจของลูก
ที่นี่...วิญญาณของลูกมุ่งสู่ชีวิตนิรันดร

ข้าแต่พระเจ้า พระผู้สร้างของลูก
พระองค์ผู้เดียวทรงอยู่เหนือพระพรเหล่านี้
โปรดประทานพระองค์เองแก่ลูก และร่วมสนิทเป็นหนึ่งเดียว
กับสิ่งสร้างที่น่าสงสารของพระองค์เถิด ^[1692]

ข้าแต่พระคริสตเจ้า ลูกชื่นชมโสมนัสเป็นที่สุด
เมื่อลูกประจักษ์ว่า
พระองค์ทรงได้รับความรักและคำสรรเสริญ
และพระเกียรติมงคลของพระองค์ดังกึกก้องกังวาน
โดยเฉพาะคำสรรเสริญสดุดีพระเมตตาของพระองค์
ข้าแต่พระคริสตเจ้า
ลูกจะถวายพระเกียรติแด่ความประเสริฐเลิศล้ำ
และพระเมตตาของพระองค์ไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่
ลูกจะสรรเสริญพระเมตตาของพระองค์ด้วยเลือดทุกหยาดหยด
ทุกจังหวะชีวิตของลูก ลูกปรารถนาอย่างยิ่ง
ที่จะได้รับการเปลี่ยนสภาพ
ให้เป็นบทเพลงเทิดพระเกียรติพระองค์
เมื่อลูกกำลังจะสิ้นลม
ลูกขอให้แรงเต้นสุดท้ายของหัวใจลูกนั้น
เป็นบทเพลงสรรเสริญพระเมตตาอันล้ำลึก
สุดคณนาของพระองค์ ^[1780]